Στις μέρες μας, οι περισσότεροι σταρ του Χόλυγουντ ξεκινάνε την καριέρα τους στην ηθοποιία,
Αλλά και πέρα από τις πιο πάνω τηλεοπτικές πλατφόρμες, όλο και περισσότερα παιδιά ξεκινάνε μεγάλες καριέρες στα κινηματογραφικά πλατώ παίζοντας συχνά σε ταινίες απευθυνόμενες σε ενήλικο κοινό και συνεχίζουν την καλλιτεχνική πορεία και μετά την ενηλικίωση. Παλιότερα, συχνά η ενηλικίωση σήμαινε και το τέλος της καριέρας ενός παιδιού ηθοποιού. Σήμερα αυτό δεν είναι ο κανόνας καθώς υπάρχει ένα δημογραφικό κοινό tweens και teens που μεγαλώνει παρέα με τα «παιδιά-θαύματα» μέσα από τα social network και παρακολουθεί σταδιακά την ωρίμανσή τους, που μάλιστα είναι πλέον και πολύ πιο γρήγορη καθώς ειδικά πολλές κοπέλες είναι ως ένα βαθμό sex symbol ήδη από την εφηβεία, συνεργαζόμενες με μεγάλες εταιρίες ρούχων και προϊόντων περιποίησης τα οποία λανσάρουν μέσα από τις δημόσιες εμφανίσεις τους.
Αντιθέτως, ένας πρωτοεμφανιζόμενος/ανερχόμενος ηθοποιός σε μεγάλη ταινία των στούντιο μεγαλύτερος από 20 ή 25 ετών είναι πια κάτι σχεδόν αδιανόητο.
Στην περίπτωση των γυναικών, αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο, καθώς φαίνεται μετά τα 40 οι πρωταγωνιστικοί γυναικείοι ρόλοι όλο να λιγοστεύουν.
H Κristen Wiig, ηθοποιός και σεναριογράφος, είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, καθώς καθιερώθηκε στο Χόλυγουντ ως πρωταγωνίστρια με την κωμωδία Βridesmaids, στην οποία ήταν και συνσεναριογράφος, μόλις το 2011, καίτοι γεννημένη το μακρινό 1973.
Η μικροκαμωμένη ηθοποιός με τα πανέμορφα πόδια και την κάπως αστεία μούρη είναι ιδιαίτερη περίπτωση, καθώς σπάει τα όρια της χολυγουντιανής τυποποίησης και μοιάζει φρέσκια και σέξι, αν και έχει πατήσει τα 40 και δεν είναι κλασική καλλονή, θυμίζοντας φυσιογνωμικά περισσότερο τη γυναίκα της διπλανής πόρτας παρά το χολυγουντιανό γκλάμορ.
Πέρα από την ενδιαφέρουσα εμφάνιση όμως, είναι ιδιαίτερη και στην επιλογή και ερμηνεία των κινηματογραφικών της ρόλων, καθώς παίζει τόσο σε εμπορικές κωμωδίες όσο και μικρές πιο σκοτεινές και απαιτητικές ταινίες, και μπορεί εύκολα ακόμα και στην ίδια σκηνή να μεταπηδήσει από το κωμικό στο δραματικό και αντίστροφα. Υπάρχουν στιγμές που το εκφραστικό της πρόσωπο γεμίζει την οθόνη με ευαισθησία και συγκίνηση, ενώ άλλες στιγμές προκαλεί το γέλιο μέσα από ένα χοντροκομμένο σκατολογικό χιούμορ που μέχρι πρότινος μονοπωλούσαν άντρες κωμικοί ηθοποιοί που μάλιστα σπάνια μπορούσαν να γοητεύσουν τους κριτικούς ή την ακαδημία των Όσκαρ. Κατά κάποιο τρόπο, είναι προϊόν της σύγχρονη μεταφεμινιστικής εποχής μέσω της οικειοποίησης παραδοσιακά ανδρικών προτύπων συμπεριφοράς, ενσαρκώνοντας τη σύγχρονη γυναίκα, εντός και εκτός οθόνης, που μπορεί να συνδυάσει επαγγελματική επιτυχία, σεξ απήλ και αυτοσαρκασμό, αλλά και στέκεται (αυτό)κριτικά σε αυτό το σύγχρονο πρότυπο, καθώς οι χαρακτήρες που υποδύεται είναι συχνά δυσλειτουργικοί, νευρωτικοί και μοναχικοί.
Ενδιαφέρουσες στιγμές της καριέρας της έξω από τον κινηματογράφο ήταν ο χορός της στην παρουσίαση των Grammy με την Maddie Ziegler (ακόμα ένα παιδί-θαύμα που προκαλεί όχι μόνο με το χορευτικό ταλέντο αλλά και τον αμφιλεγόμενο υφέρποντα ερωτισμό της στα βίντεο κλιπ τραγουδιών της Sia), καθώς και η πρόσφατη πολυσυζητημένη αισθησιακή φωτογράφησή της για το διαδικτυακό περιοδικό The Violet Files.
Αξίζει να προσέξετε αυτή την ιδιαίτερη κωμικό ηθοποιό τουλάχιστον στην ταινία Τhe Skeleton Twins, μια συνολικά εξαιρετική dramedy χαρακτήρων, όπου αναδεικνύει χαρακτηριστικά το ευέλικτο υποκριτικό της ταλέντο υποδυόμενη μια συναισθηματικά ασταθή γυναίκα με κληρονομική κατάθλιψη και εφηβικά τραύματα καταφέρνοντας να είναι ταυτόχρονα αστεία και συγκινητική, δίνοντας μια πιστευτή, ισορροπημένη και χιουμοριστική, αλλά έντονα συναισθηματικά φορτισμένη ερμηνεία.
By Δημήτρης Αρναούτης-Οικονομάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου